• Voor elke vraag proberen wij een passende aanbieding te maken.

Drukberekening

Veilige buisdruk

Drukformule voor roestvrijstalen en nikkelen buizen

Buisspecificaties bevatten geen aanbevelingen als het gaat om drukeisen. In de industrie wordt echter veelal de Barlowformule toegepast om de barstdruk van nodulair dunwandige buizen te benaderen of te voorspellen. De werkdruk of toelaatbare druk wordt niet overschreden als een veiligheidsfactor (SF) wordt gebruikt die voorkomt dat de druk boven het niveau komt dat barsten zeer aannemelijk wordt en er – dus – een maximaal aanvaardbaar risiconiveau is bereikt. Dit is een complexe zaak waarbij met veel factoren rekening moet worden gehouden, zoals: beoordelen van het personeel en de algemene veiligheid, corrosie, vermoeidheid, fabricageveranderingen (bochten, flenzen), codes en verzekeringen, seismische stabiliteit en temperaturen.

Veel ingenieurs zullen de ultieme treksterkte (UTS) gebruiken om een mogelijke barstdruk te berekenen en de vloeisterkte (VS) en een veiligheidsfactor (VF) gebruiken als een geschatte werkdruk wordt bereikt. Toepassen van de vloeigrens zonder veiligheidsfactor (SF=1) zal bij benadering een theoretische druk opleveren, waarbij de buis plastisch begint te vervormen.

Er moet gebruik worden gemaakt van de werkelijke wanddikte, of van een voorzichtige schatting van de wand. Bijvoorbeeld: 1,65 mm wand of 0,065″ gemiddelde buiswand heeft waarschijnlijk een dikte van 0,060″, ofwel dichtbij het minimum van het toegelaten bereik. Het is beter de werkelijke buitendiameter van de buis te gebruiken dan de nominale buismaten (1″ OD, 25,40 mm is nominaal 27,94 mm).

De Barlowformule kan worden gebruikt om barstdruk van buizen in te schatten.

Waarbij:
P = maximale werkdruk (psig)
S = materiaaldikte (psi)
T = wanddikte (in)
OD = buitendiameter (in)
SF = veiligheidsfactor (over het algemeen 1,5 tot 10)
De Barlowformule is gebaseerd op ideale omstandigheden bij kamertemperatuur.

Materiaalsterkte

De sterkte van een materiaal wordt bepaald door de trekproef, waarbij de spankracht en de vervorming van een proefobject worden gemeten.

  • de spanning die een blijvende vervorming van 0,2% oplevert wordt de vloeigrens genoemd.
  • de spanning die een breuk oplevert wordt de ultieme sterkte genoemd.
Sterkte van onze blank-gegloeide buizen bij minimale eisen:
Legering              ASTM             Vloeisterkte (PSI) Uiteindelijke sterkte (PSI)
304 A269 30.000 75.000
304L A269 25.000 70.000
316 A269 30.000 75.000
316L A269 25.000 70.000
316Ti A269 30.000 71.000
321 A269 30.000 71.000
310S A269 30.000 75.000
317L A213 35.000 75.000
904L A269 45.000 98.000
6Mo A269 45.000 98.000
31803 A789 65.000 90.000
32750 A789 80.000 116.000
400 B165 28.000 70.000
600 B167 35.000 80.000
625 B444 60.000 120.000
825 B423 35.000 85.000
C276 B622 41.000 100.000
C22 B622 45.000 100.000
TiGr2 B338 40.000 50.000